BOST HILABETE

Elederren eta Luisen eskuak

BOST. BEGIRADAREN HILABETEA.

Hegan eta saltoka egiten dizu ihes begiradak eta begiak atzetik joaten zaizkizu korrika; mundua duzu harrapatzeke. Sudurgaina jolastoki handi bat da, lepogaina begiratoki infinitua. Distantzia-neurri guztiak ari zara korapilatzen  zure baitan eta begi-ninia handitzen eta handitzen ari zaizu potolo-potolo. Begiradaren misterioa da; mundua arroz ale ttiki bihurtzen du zure begietan. 

Zorionak, pottolo! Osaba Ekaitzek bertso bikaina oparitu dizu: 

Bosgarrenera ere

ailegatu zara,

lepoa darabilzu

hona eta hara,

burua ere zutik 

daramazu jada,

sua, ura, haizea

bizitza bera da

erakartzen duena

zure begirada.

Itaka_Miren Gorrotxategi_2017-2-25

Miren Gorrotxategi

Eliza hark ez zuen ezkilarik eta oihartzuna zulo handi bat zen. Zulo handi bat zen deiadar bihurtu gabeko negar guztiek ur ontzian sortutakoa. Eliza hark ez zuen ezkilarik eta ezkildorreko sabelak soinu-festaren gosea baino ez zuen sentitzen. 

Herrian falta zen ezkilaren inguruko istorioak hamaika: ez zuela sekula ezkilarik izan, nahita utzi zutela erdi eginean badaezpada ere, oilarraren gandorrean ezkutatu zuela Juanitak, bizkarrean hartuta eraman zuela Andresek eta etxean duela ohe azpian ezkutatuta. Ezkila hor, bere tokian dagoela esaten duenik ere bada, hor dagoela, bere tokian baina ikusezin, tximisten joan-etorrian azaldu eta desagertu egiten dela. 

Eliza hark ez zuen ezkilarik, baina, ezkila-hotsik ez zen falta herrian; kanpaikadaka egiten zuten oihu herritarren eztarriek. 

Gaur bi ditu baten faltan, bi ezkila; eta isiltasuna inoiz baino ozenagoa da. 

Miren Gorrotxategi idazle azpeitiarrarekin aritu ginen solasean otsailaren 25ean. Agustin Zubikarai saria jaso duen "33 ezkil" nobela izan genuen mintzagai. Eskerrik asko, Miren, gozo-gozo eskainitako tartearengatik!

Iñaki Bastarrikak Peru Magdalena idazlearen "Argia" poema liburua aurkeztu zigun.

Itaka_Unai Villena_2017-2-18

Unai Villena

Hauts haietatik gelditzen dena doministikua da, irentsi ezin izan ziren beldurren aldarria. Muki jario itsaskor bat zulatu ezin izan ziren paretetan.

Hauts haietatik gelditzen dena begien gorritasuna da, negarretarako balio ez zuten malkoen odol jarioa. Itsaso lehortu baten igeritarako gogoa. Igeritarako beharra. 

Hauts haietatik gelditzen dena arrastoa da. Hatz jolastiren batek betikotu nahi izan zuen iragana. Trapu zahar bat, inork zabaltzen ez duen kaxoia, ahaztuta gelditu dena. 

Hauts haietan hilobiratu zituzten mamuak. Gaur orduko izara zuriak belzten hasita daude, hautsak hartuta. 

 

Otsailaren 18an Itakan izan genuen Unai Villena. "Hauts haietatik" liburua izan genuen mintzagai; bizitza bera, alegia. Paretak margotu genituen ordubetez eta isunik ez zaigu iritsi oraindik. Unai... akaso bizitza hori da... ordaindu gabeko isun potolo bat!

Ezkaratzetik Ion Telleria aritu zen. 

Eskerrik asko, Patxi

Ekaitz, Joan Mari, Patxi, Eleder eta Irati_2017-3-19

Masusta more heldua ahora eramatearen parekoa; astero-astero zure poema goxo horietako bat mezu elekroniko bidez jasotzea: "Kaixo, Irati... aste honetako poema... bihotzez, Patxi.". Urteak daramatzagu larunbatero-larunbatero Itaka literatur saioa zure olerki batekin hasten; urteak zure hitz bidezko emozio eta sentipenak uhin bidez haizatzen. Igandean Legorreta herriak egin zizun omenaldi zoragarrian guk ere parte izan nahi genuela eta urtetan jasotako altxorra modu apal eta xumean oparitu nahi izan genizun. Hunkigarria izan zen oso igandean zure ondoan egotea, zure begietara begira hitzekin jolasean aritzea, zuri bi muxu ematera hurbildu eta belarrira xuxurlatu zenidan "preziosa" neure egitea, Joan Marirekin eman zenuen besarkadaren testigu zuzen izatea. bizitza eta pentsamendua dantzatu behar ditugula (nik biak aukeran, suelto eta agarratuan) zure ezpainartetik entzutea. Beste behin, eskerrik asko urrutiko lur hauetan zure ondoan egoteko aukera emateagatik. Etxerakoan Eleder txikiak galdetu zidan "amatxo zein zen gizon hori?" eta nik bihotz handi bat  zarela kontatu nion. 

Urruti

non da urruti?

Han da urruti.

Atzo da urruti

denboraren ihesbideetan inoiz ez;

inon ez da urruti.

Urruti da hemen

gertu sentitzeko eguzkiak falta bazaizkigu.

Urruti da orain

isiltasunak sortzeko hitzak falta bazaizkigu.

Baina, batez ere…

Batez ere

urruti da neure burua

neure begiei atera nien argazkien bilduma betazalen ispilu bihurtu denetik.

Batez ere urruti da neure burua.

Orain igerian ikasi behar dut

izan ere,

izan ere itsasargia urruti dago

orain gertu, orain urruti

orain gertu

orain urruti

itsasoa laino dago Baionako barraraino, nik zu zaitut maiteago…

Lurra, lu-rra, lurra, lu-rra, lurra

Oi lur, oi lur, oi ene lur nerea…

Oinpeak fosildu zaizkigu eta

dinosauroak behatz arteetan kukuka sumatzen ditugu galdutako lur eske.

Eta masusta berdeak

(euren burua nola gorritu behar zuten ahaztu zutenak)

eta masusta berdeak ematen dizkiegu aseko badira.

Lurrak ditu behinola beharrezko genituen ordulariak

Tik-tak, tik-tak, tik-tak, tik-tak

Lurrak ditu behinola beharrezko genituen ordulariak.

Denbora gose da

baina ez dago nahikoa masusta eternitatearentzat.

Horregatik hasi da denbora poemak bazkatzen

eta lur gero eta potoloagoaren masailetan

hartzen du jatekorik ez duenean atseden.

Hauek. Hau-ek. Hauek. Hau-ek.

Hauts hauek dira zure magia,

hitz hauek zure altxor.

Begi hauetan aurkituko dituzu esku hauek

eta haizeak

haizeak-haizeak-haizeak-haizeak

eta haizeak ez ote ditu bihotz hauek eramango.

Ez dago urrutira joan beharrik (beharrik-beharrik-beharrik-beharrik)

ez dago urrutira joan beharrik

lur hauek gure egiteko,

zu maitatzen ikasteko,

zure poemetan bihotzak aske sentitzen ditugula sinesteko.

Patxi, eskerrik asko.

Nola irudimenak

gaua oroitzapen,

hitzak zauria salmo

bihurtu dezakeen,

urrutiko lur hauek

samurtu gaitzaten,

segi liburu edo

paper-mutur baten

gure atsedenari

atsegin ematen.

Ekaitz eta Irati_2017-3-19

Goierri Telebistak grabatutako omenaldiko irudiak: http://www.gitb.eus/azken-berriak/9419-patxi-ezkiagak-urrutiko-lur-hauek-liburua-aurkeztu-eta-legorretarren-omenaldia-jaso-zuen

URTE ASKOTARAKO, AITONA!

Eleder eta Joxe

Kaixo, aitona!

Amatxok aste honetan kontatu dit 65 urte betetzen dituzula gaur. Hori zenbat da? Asko ala gutxi? Zenbat urterekin zuritzen da bizarra? Nik ez dut nahi bizarra ateratzea; osabak ematen du trikuak dituela masailetan eta nik amari muxu leun-leunak eman nahi dizkiot. Aitona zuk zenbat muxu ematen dizkiozu amatxori? Nik asko-infinitu; batzuetan bukatuko zaizkidan beldur izaten naiz. Emango dizkidazu batzuk nireak bukatuz gero gehiago edukitzeko?

Amatxok kontatu dit munduan ez dagoela zurea bezalako bihotza duen pertsonarik, munduko aitonarik onena dudala eta asko-asko-infinitu maite nauzula; munduko txoko guztietako lagunak dituzula eta mundua zure baitan bizi dela. Zure baitan zer da? Zure poltsikoan? Ni ere bizi naiteke zure poltsikoan?

Aitona noiz egingo dut zurekin lo? Amonari esan toki txiki bat egiteko niri. Gauean gosetzen banaiz, amonak emango dit esnea? Amatxok zurrunga handiak egiten ditu eta esnatu egiten nau. Nik nahiago dut zurekin lo egin; zuk ez duzu zurrungarik egiten, ezta?

Oso pozik nago! Pultsera bat egin dizu amatxok eta esan dit bi urte barru berdin-berdina egingo didala niri eta horrela elkarri eskutik helduta egongo garela beti.

Nola esaten da? Zorionak? Asko-asko maite zaitut; asko baino gehiago. Zure zorion, Eleder.

           

Martxoak 8. Argazki bat

Eleder, Irati eta Luisen eskuak_2017-3-8

Gutxiengoa den arren... bada argazki hauek zabaldu eta eredu bihurtzen hasteko garaia.

Zu da Luis eta ni da Irati.

Bazkaria zure kontu, ontziak nik garbituko ditut, Elederren bainuarekin biok gozatzen dugu, komunak zuk garbitu, banoa zaborra botatzera, Elederri pixoihala aldatuko diot!, bularra eman ondoren gaur zuk lokartuko duzu txikia, ipuina nik kontatuko diot, erosketak egitera zoaz?, arropak elkarrekin eskegiko ditugu badugu eta elkarri zer kontatu…

Egongelako liburu arteko hautsa kentzea bioi ahazten zaigu.

Nekatuta gaudenean, Elederren jostailuak hankaz gora utzi eta biok joaten gara ohera.

Zunizuzuzuninizuninininizuzuzuzuzuninizunizuzunininizuzuni

Etxean ez dago zure edo nire derrigorrezko betebeharrik; elkarrekin eta elkarrentzako… taldea da gurea. Aupa ekipo! Txikia ere egin dugu taldeko; asmatuko ote dugu etorkizunaren eredu izaten!