ITAKA_Irakur Tertulia Erraldoia Beasainen_2018-11-10

Irati irakurtzen?

Herri Ekimena, herria saretzen ari dena, anitza, inklusiboa, eraginkorra, irakunkorra, parte hartzailea, kutsu didaktikoa duena, sormenetik sortua sormenari tira eta bultza egiten diona, elkarbizitza indartzen duena, euskara aberasten duena, plazerezko guneak sortzen ari dena...

Euskaraldiari ekarpena egin asmoz, herri ekimenez, proiektu zoragarri hau jarri genuen abian Beasainen orain dela bi hilabete eta erdi luze. Asmo  nagusia herritarrak irakurtzen jartzea eta abenduaren 1ean solas-tertulia espazioak sortzea herriko txoko ezberdinetan irakurritako liburuez solasean aritzeko. 

Irakurgai bi liburu: "Jenisjoplin" (Uxue Alberdi) eta "Kafka eta panpina bidaiaria" (Jordi Sierra i Fabra - Juan Kruz Igerabidek itzulia). 

Erronka: 111 herritar irakurtzen jarri eta herritar horiek abenduaren 1ean 11 gunetan sortutako txokoetan solasean aritzea. 

Gaur-gaurkoz 228 herritar ari dira liburu bat edo bestea irakurtzen eta asko dira biak irakurtzen ari direnak. Abenduaren 1eko tertulietarako dagoeneko 102 herritarrek eman dute izena, tartean dira ikastetxeak, lantegiak, kirolariak, politikariak, liburuzainak, dendariak, elkarte ezberdinetako kideak, udaltzainak,  sortzaileak... 

Abenduaren 1eko egitaraua:

16:30ean irakur tertuliak herriko 11 gunetan.

18:00etan solasaldi bateratua Uxue Alberdi eta Juan Kruz Igerabiderekin Igartzan.

Ekitaldi horretan bertan literatur saio txiki bat izango da eta herritar talde bat omendu-txalotuko da (bertan jakingo da nor). 

Honatx proiektuaren aurkezpen bideoa: 

Pasa den larunbateko irratsaioan Uxue eta Juan Kruzekin solasean aritu ginen, eskerrik asko bioi gure artean egoteko azaldutako borondatearengatik!

HAURREN JOLAS EROTIKOAK

Eleder jolasean

Iritziak iritzi, usteak uste, hipotesiak hipotesi, ez dago bertatik bertara bizitako errealitatea kontatzea bezalakorik. Hor ez dago tranparik, ikusitakoa esan. Bai, noski, begiak zabalik izan behar dira horretarako.

Bi urte ditu Elederrek, hau da, zero eta sei urte bitarteko adin tartean dago. Eleder bat eta bakarra da, gainerako mundutar guztiok halaxe garen bezala, baina ez dut uste bere nahi, jolas eta ohituretan bere adinkideengandik ezberdina denik.

Eleder izan zitekeen, beraz, Ane, Juan, Pablo, Izei edo Laura. Eleder jaio zitekeen ezkerreko, eskuineko, goiko edo beheko familia batean, baina ez dut uste horregatik bere nahi,  jolas eta ohitura naturalak, berezkoak, asko aldatuko liratekeenik. Oin, esku, buru eta gogoak (bai, irudimena) libre uztea komeni horretarako.

Neure bizipenekin ikusi eta frogatua; Elederrek maite du:

-          Ipuin liburuak amaren altzoan zukutzea.

-          Amaren titi-buru bat ahoan sartu eta bestea hatz arteko jostailu bihurtzea.

-          Bainatu bitartean bere gorputz atalak identifikatzea.

-          Hegan egiten duela irudikatzea.

-          Ipurdia aitaren sorbalden gainean jartzea.

-          Hitzak esan, bota eta errepikatzea.

-          Belaun, pitilin eta tripatxoa esku jolasekin garbitzea.

-          Platanoak eta mandarinak jatea.

-          Dorre altu-altuak eraikitzea.

-          Egin dezakeen guztia berak bakarrik egitea.

-          Haur Eskolako Ane laztantzea.

-          Mikel eta Noari ezpainetan muxu ematea.

-          Egin ezin dezakeena egiten saiatzea.

-          Aitatxoren beso, lepo, hanka eta zakilari begira egotea.

-          Amatxoren sudur, alu, esku eta izterrei begira egotea.

-          Zuhaitzak besarkatzea.

-          …

Elederrek maite du jolas egitea; egurrezko piezekin, panpinekin, autoekin, bere gorputzarekin, baloiarekin, animaliekin, bere lagunen gorputzarekin, amaren titiekin, aitonaren sudurrarekin, bizikletarekin, aitaren ipurdiarekin, udazkenarekin, amonaren ahoarekin, margoekin, osabaren belarritakoekin…

Imajinatzen dut antzekoak egiten dituztela Ane, Juan, Pablo, Izei edo Laura izenekoek, ezkerreko, eskuineko, goiko edota beheko familietan jaiotakoek. Hori da egiten duena eta hori da askatasunez egitea ahalbidetzen dioguna.

Bere nahi, jolas eta ohiturek ez dute ordutegi jakinik. Etxekoak kalean, parkean eta haur eskolan izaten du jarraipena. Umeak hori egiten du natural, berezko, mutilaziorik gabe. Deitu jolas, erotismo, sexualitate. Non dago arazoa? Umeak hori egiten du natural, berezko, mutilaziorik gabe. Zer egiten dugu helduok?

Euskalerria Irratiko irrintzirako prestatutako gogoeta da. Audioa. 

ITAKA_Ama Alu Lur_2018-10-20

Imanol Arabaolaza, May Gorostiaga eta Ekaitz Goikoetxea Segura Irratian_2018-10-20

2018/2019 Poltsiko Antzerki Sorkuntza lehiaketak "Ama Alu Lur" proiektua aukeratu du. Sorgin baten ametsak biltzen dituen lana Beatriz Larrañaga eta May Gorostiagak sortu eta papereratu dute Imanol Arabaolaza eta Ekaitz Goikoetxearen laguntzarekin. 2019ko otsailean Donostiako auzo ezberdinetara iritsiko antzezlana Beatrizen eta Itziar Saenz de Ojerren eskutik. 

Urriaren 20an May, Imanol eta Ekaitz proiektuaz hizketan aritu ziren Itakan. Bea eta Itziar ere oso presente izan genituen. 

Bai. Ausartu ginen. Ausartu ginen! Ausartu ginen alu hitza irratiko uhinetan zabaltzen, lotsagorritu gabe, tripak uzkurtu gabe. Bai. Ausartu ginen... ALU, ALU, ALU eta ondo pasa genuen, ausartu izanaren sentipenik izan ez genuelako. 

Zorionak ekipo!

ITAKA_Koldo Zubeldia_2018-10-13

Elkarrekin saio asko egiten ari garen froga... 2014ko argazkia :-D

Erraz esaten da... hogeita zortzigarrena... begiradak elkarri lotuak, irribarre iheskorren konplizitatea poesi bihurtuta. Eskerrik asko, Koldo, bisita egiten diguzun aldiro eskaintzen diguzun guztiagatik. 

URTE ASKOTARAKO, ELEDER!

Eleder frutazko pastelari putz egiten_2018-10-28

Urte askotarako, txiki! Zorionak, Eleder!

Bi, bi, bi! Zenbat pazientzi du Elederrek? Bi! Zenbat begi ditu Elederrek? Bi! Zenbat eguzki daude zeruan? Bi! Eta Elederren eskuetan? Zenbat eguzki daude Elederren eskuetan? Bi, bi, bi! Eta… zenbat urte bete ditu Elederrek? Bi! Oraintxe dena da bi, bi, bi, bi, bi eta lau eta sei eta asko esateko hamaika. Baina, batez ere bi. Bi da ikaragarri, baina asko baino gutxiago.

Bihotza, urte zoragarria izan da bigarren hau. Elederrekin zer moduz galdetzen didaten guztiei sekulako esperientzia izaten ari dela erantzuten diet eta izugarri ari naizela gozatzen. Gozatzen eta ikasten. Zuk irakatsi didazu zaldiak nola edaten duen behiaren errapetik, zebra-bidean gelditzen diren auto gidariei irribarrea nola eragin, besoak eta irudimena astinduz hegan nola egin, ikusten ez den tokian trena nola ikusi, haizeari nola egin bultza, udazkenarekin nola jolastu… Zuk irakatsi didazu beso artean estututa ama nola maitatu. Une eta gune bakoitza bihurtzen duzu jolas eta ikasbide, eta zure bidean harrapatzen gaituzun guztiok bihurtzen gaituzu jostailu eta ikaskide.

Aspaldian hitza besterik ez duzu ahoan; adur arteko itsaso da esateko zure nahia eta beharra. Esaten duzun guztia asko gustatzen zait, baina batez ere, esaten duzun horri ematen diozun doinua gustatzen zait. Hitz bakoitza dantzan jartzen duzu ezpain artean ELEA EDER bihurtuz.

Egunak, asteak eta hilabeteak egin dituzu azken urte honetan lau hankan, eta etxe, parke eta kaleak galtza artean ondo garbitu ondoren, azkenean hogei hilabeterekin jarri zenituen zinbili eta zanbala bakar-bakarrik pausoak urrats ematen. Bai, zu, jartzen dituzu pausoak urratsa ematen, zuzara zure bidearen egile, jabe eta arduradun. Orain, korrika ustean, urrutira joaten ez zaizun itzalaren atzetik ibiltzen zara saltoka. Liburuak irentsi egiten ditugu elkarrekin, nire mingainera hatzak eraman eta ipuinak ateratzen dizkidazu aztarrika, kantari aritzen zara lo hartu aurretik eta margoz janzten duzu paper zuria.

Azken egunotako kontua da... zer uste zenuen ez nintzela konturatuko? Amarekiko distantzian milimetroak zentimetro bihurtu dituzu: hau Elele, hau Elele! Eta hor jarduten duzu saiatutakoak lortzen. Eta ni pozik eta ni harro. Eta pixka bat triste ere bai, Eleder bakarrik zenbat gauza egiteko gai den ikusita. Posible al da hori? Pozik eta harro eta triste?

Baina, batez ere eskertua. Ama, titia, hemen esaten didazun bakoitzean mundua gelditu eta bizitza oparitzen didazula sentitzen baitut.

Zenbat bihotz maite du Elederrek amatxo? Bi! Eskerrik asko, maitte, bihotz horien haizetearekin amatxo erotzeko duzun gaitasunagatik.

Asko maite zaitut, asko baino gehiago. Nik ere bi bihotz; betikoa eta bestea.

Amatxo

Osaba Ekaitzek oparitu dizun bertsoa: 

 Bigarrenera ere

heldu zara ezen,

hasi baitzara zaren

ederraz jabetzen,

elkarren erregalu

bihurtu gaitezen,

segi urterik urte

etapak erretzen,

espazioa eta

denbora betetzen.

Eta atzo Itakan zutaz eta zurekin egindako irratsaioa: 

Itaka_Olaia Baigorri_2018-9-29

Olaia Baigorri

No(s)otras liburua argitaratu berri du aurtengo udan Olaia Baigorri 17 urteko uhartearrak. Elkarrekin solasean aritzeko aukera izan genuen irratian. Sekulako heldutasuna eta sormen gaitasuna erakutsi zuen. Behin eta berriz entzutea eta aztertzea merezi duen irratsaio horietakoa... Eskerrik asko, Olaia! Eta zorionak!

BESARKADAK

Orain dela hiru bat aste Iruñeko San Francisco plazan. Hurbildu eta besterik esan gabe galdetu zidan, begietara begira: ze izen duzu? Ez nuen ezagutzen eta berari baino lehenago, inguruari begiratu nion. Ez dakit zergatik. Irati esan nion, gutxi gorabehera begietara begira; ez dakit zergatik baina ez nion bere izenik galdetu. Akaso nik galdetzerako berak esan zidalako Mikel zuela izena. Eta jarraian, ia begiak gatibu hartuta, gaineratu zidan: eman diezadakezu besarkada bat? Eta ez bat eta ez bi, ordurako irribarrea ezpainetan, besarkada eman nion, edo eman zidan edo eman genion elkarri edo ez dakit zeri edo nori. Agian pentsatzen jarri izan banintz ez niokeen emango. Ez dakit zergatik. Bi segundo? Hiru? Banantzean irribarreak trukatu genizkion elkarri, telefono eta posta elektroniko beharrik gabe elkarren berri izaten jarrai dezagun. Agur eta agur. Galdetuko niokeenean zer sentitu zuen, zergatik-zertarako-noiztik-nondik-nora-nolatan-norekin. Ez nion ezer esan. Ez dakit zergatik.

Atzean Eleder txikia nuen begira-begira, betiko moduan korrika-korrika berarengana zuzenean joatea oztopatu zidan besarkada hura zer zen galdetuz bezala. Eta nik ezin kontatu zergatik-zertarako-noiztik-nondik-nora-nolatan-norekin. Besarkadaka jan nuen horrela ulertuko zidalakoan. Mikelen besarkada gurearenaren baitan zegoela sentitu nuen. Barrezka hasi zen Eleder eta pittin bat zoriontsuago sentitu nintzen. Imajina dezaket zergatik.

Hiru bat aste pasa dira ordutik. Ez dut Mikel berriro ikusi. Besarkadaz tarteka-tarteka gogoratzen naiz. Oso ederra iruditu zitzaidan Mikelek probokatu zuen egoera. Oso ederra. Errepikatzeko moduakoa. Baina, behin baino gehiagotan galdetu diot neure buruari zergatik ez naizen gauza bera egiten ausartzen, ni beste Mikel batzuekin. Eta zoritxarrez uste dut badakidala zergatik.

Pasa den asteartean Euskalerria Irratirako prestatu nuen irrintzia da. Honatx audioa.

ITAKA_Lazkao Txiki Bertsopaper Lehiaketa_2018-9-22

Sari banaketa eguneko argazkia_2018-9-9

Aurtengoa XXVII.edizioa izan da. Harro egoteko moduan da Lazkao Txiki. Aurtengo sarituak: Oinatz Aramendi Plazaola, Aner Azurmendi Beain, Ane Arrizabalaga Arrieta, Maddi Aiestaran Iparragirre, Aner Peritz Manterola, Ekaitz Goikoetxea Asurabarrena, Aitor Albistur Pulido eta Jon Gurrutxaga Urbieta.

Irailaren 9ko irratsaioan Oinatz, Maddi eta Ekaitzekin hitz egiteko eta beraien lanak ezagutzeko aukera izan genuen.   

Ohikoa baino saio motzagoa egin genuen, egun horretarako Lazkao Txikiri Abaliñe jaiotetxean antolatutako omenaldira egin baikenuen salto.  

Zorionak parte hartzaile eta saritu guztiei!

HOGEITA HIRUGARREN HILABETEA

Eleder Iruñeko Zitadelan_2018-9-27

HOGEITA HIRUGARREN HILABETEA: BALOIAREN HILABETEA

Izter, belaun, oinak luzatu eta... indarrari bultzaka zabiltza aspaldian. Baloia kolpe-lagun hartu eta korrika-korrika espazioen joana deskubritzen. Oinak baloia laztantzen duela sinetsita zabiltza... eta ni irrikaz, oinak baloia mintzen duela konturatzen zaren egunean egingo didazun galdera erantzuteko desiratzen.  

Zorionak, pottolo! Osaba Ekaitzek bertso bikaina oparitu dizu: 

Hogeita hirugarrena

dator baloi gisan, 

borobilduta zure

ametsen gerizan,

punba hor, punba hemen,

ta punba berriz han,

ikusiz ostikoka

zein pozik zabiltzan,

gol ugari sartuko

dituzu bizitzan.

ITAKA_Ramon Olasagasti_2018-9-8

Ramon Olasagasti "Sasiolako errotaria" liburuarekin

Irin arteko zurian beltzak doministiku egiten du beldurrak astinaraziz. Eta errotarriak danba! Itzulia ematen dio misterioaren barne urduritasunari. Aurpegi zuri irineztatuak itzal iheskorren ispilu bihurtzen dira oharkabean, eta baso arteko putzua baliatzen dute ur fresko saltariaz begietako maskara kentzeko. 

Eta zast! Esku bat bizkarrean. Sokari tira eta tira egin nahi dion korapilo gaiztoaren garrasia. 

Eta zast! Zergatik ez duzu bakean uzten errotarriaren erritmo isila? Zergatik ez diozu ogiaren goxotasuna ontzen uzten?

Eta zast! Denborak harrapatzen bazaitu! Denborak harrapatzen bazaitu jakingo duzu zer den joan gabe etortzea, irinak irentsitako mamu horrek. 


Irailaren 8an bisitan etorri zitzaigun irratira Ramon Olasagasti.  "Sasiolako errotaria" liburu saritua (Lizardi Saria) aurkeztera. Mendia poltsikoan ekartzeko esan genion eta... irratsaioan duzue entzungai oparitu ziguna. Eskerrik asko eskainitako tarte ederrarengatik, Ramon! 

Xabier Sagasta marrazkilariak ere parte hartu zuen irratsaioan, Sasiolako errotariari eginiko marrazki ederrak hizpide hartuta. Mila esker, Xabier!

ITAKA_Koldo Zubeldia_2018-6-16

Goierriko Hitzaren argazkia

Hiruzpalau hilabete pasa ondoren berriro bisitan etortzen zaigu Koldo Zubeldia irratira. Ederra izaten da berarekin solasean aritzea, bere ahots lehor hautsiaz irakurtzen dizkigu bere izen-sinadura daramaten poemak. Konturatzerako hogeita zazpi saio egin ditugu elkarrekin. Azkena ekainaren 16an. Ea hurrengoa urriaren bukaeran egiten dugun. Segi sortzen, Koldo!

Emozioa gozamen

Eleder eta Irati Iruñeko Takoneran_2018-9-6

- Ama! Ama!

- Zer maitte?

- Ama! Ama!

- Nun bihotza?

- Ama! Ama!

- Nolakoa txiki?

- Ama! Ama!

- Ikusten det!

- Zer, ama?

- Ez dakit! Ze ikusi behar det?

- Ama! Ama! Han!

- A bai! Ze politteeeeeee(eta une horretantxe klik! argazki makinak nahigabe)eeeeeeee!

Eta han... han ez zegoen ezer berezirik, han zehazki ez zegoen bidean lehen ikusitako galtzerdidun oilarrik, indioilar harrorik, ahate eder eta itsusirik, antzar karranakaririk... Han zegoen belarra eta belarra eta belarra. Nahikoa, ordea, emozionatu eta barne-begiak dantzan jartzeko. Belarra eta belarra eta belarra. Nahikoa, ordea, elkarrekin emozio hori gozamen iturri bihurtzeko. Han zegoen mundua Elederren begietara. 

ITAKA_Karlos Linazasoro_2018-9-1

Karlos Linazasoro

Eta punbala! Ustekabean baloiak kristala hausten duen bezala, hautsi ditzake gauak goizeko ordu txikiak eta beldurrak histeria eta kaosak nora eza. 

Imajinatu piztia izaugarri bat, izugarri handia bai, baina batez ere, izugarri izugarria, beldurgarria, iluntasuna irentsi eta beltza zulo bihurtzen duen horietakoa. Imajinatu bere ahotzarra su, su-kea pozoi eta arnasa itolarri bihurtua. Imajinatu begien bestaldean eternitate suntsitu bat. Eta atera argazkia horri.  

Ezinezko egoera horretan errealitatea kabitzen dela konturatuko zara eta irribarreren bat ikusiko duzu argazkian ezpainarteak urkatua. 

Eta punbala! Kolore guztiak zuri-beltz bihurtzen dira gauak goizeko ordu txikiak hausten dituenean. 

Irailaren 1ean bisita egin zigun Karlos Linazasorok irratira. Erein argitaletxeak argitaraturiko "6012" bere lana besapean hartuta etorri zen. Ikasturteari hasiera bikaina eman genion kantuak eta batez ere kontuak bide-lagun hartuta. Eskerrik asko, Karlos! 

HOGEITA BIGARREN HILABETEA

Irati Elederri ipuina kontatzen gauaren iluntasunean

HOGEITA BIGARREN HILABETEA: GAUEKO IPUINAREN (amaren sabelean zegoenetik entzun ditu Elederrek ipuinak, baina orain hasi da lo hartu aurreko momentu eder horretan kontatzeko eta kontatzeko eskatzen) HILABETEA

Bazen behin mutiko txiki-txiki eder bat amaren buru-bihotz-ahoetatik ipuinei tiraka aritzen zena. Bazuetan ipuinean barrura sartzeko salto egiten laguntzen zion amatxok, beste batzuetan ipuinak berak egiten zion salto izara artera. Olatuekin, sorginekin, erraldoiekin, mendiekin, pozarekin, haserrearekin, harriekin, izarrekin... jolasean ibiltzen zen eta askotan, amak berak baino lehenago lo hartzen zuenetan, munduak ipuin izateari utzi eta ipuinak mundu bihurtzen ziren. Eta hala bazan eta ez bazaaaaaaaaaaaaaaaaan sar dadila kalabazan eta atera dadila Elederren ezpainarteko plazan!

Zorionak, pottolo! Bertso bikaina oparitu dizu osaba Ekaitzek: 

Hogeita bigarrena

kontuz datorkizu,

gauaren eskaintzari 

eskean beti zu,

dantzari porrokatu,

ipuinzale itsu,

amak Elederrena

kontatzen badizu, 

bi begiak belarri 

bihurtzen zaizkizu.

ITAKA_Izaro Lasa_2018-7-28

Izaro Lasa Segura Irratian_2018-7-28

Hiru liburu (La vida nos llama, Puro amor eta El sentir del equilibrio) argitaratu berri ditu Izaro Lasak. Uztailaren hasieran egin zuen liburuen aurkezpena Zumarragako Zelai Ariztin eta bertan izan zen Ekaitz. Irratira joateko gonbita luzatu eta uztailaren 28an mahaiaren bueltan solasean aritu ziren biak bizitzaz eta heriotzaz ertz-erpinetan eta mamian sakonduz. Eskerrik asko, Izaro!

Ekaitz eta Izaro Segura Irratian_2018-7-28 

ITAKA_Pello Biain_2018-7-14

Kafe tertulia filosofikoak Pello Biainen eskutik. Inguratu, harrapatu, amua luzatu eta irratirako gonbita egin. Eta aurretik eta ondoren pentsatu, pentsatu, pentsatu eta hausnartu, hizketagaiak sortu eta emozioak kateatu, badakizue... zalantzak-beldurrak- aurreiritziak... 

Nik ez dut tertulietan parte hartzeko aukerarik izan eta  uztailaren 14an irratian berarekin egoteko aukerarik ere ez nuen izan. Baina, Ekaitzen eta aitaren bidez etxean jaso ditut tertulietako eta irratsaioko kontuak eta izan ditugu hizpide gai sakon askoak.  

Ekaitzek zenbait komunikabidetara bidalitako eskutitza doakizue jarraian

Aspaldian nuen Pello Biainen eskutik azken bi urteotan ekainean eta uztailean Zumarragako Zelai Arizti kultur etxean antolatu diren kafe tertulietan parte hartzeko nahia eta irrika. Bestelako zeregin eta jarduerak direla-eta, ekainean ezin, eta uztaileko azken bi saioetan izan dut aitaren konpainian lagunarte ezin aberasgarriagora bertaratzeko egokiera. Taldekide guztien artean hala adostuta, aurrez identitatea eta izatea bezalako gaiak jorratu bazituzten, uztailaren 11n eta 18an konpromisoa eta heriotza (norberarena nahiz ingurukoena onar ote litekeen) izan genituen hizpide. Hizpide, bai, kafe tertuliotan hitzak bide baitira, norbere baitarakoak, ingurukoenganakoak, pentsamendurakoak, hausnarketarakoak, kritika eta autokritikarakoak. Eta Pello Bi(k)ain arduratzen da pentsatzen dugunaren inguruko kontzientzia hartzearen garrantziaz ohartarazteaz, esan nahi eta esaten duguna bat eta bera izateaz. Saiotik saiora berritzen diren adin ezberdineko hamasei bat buru eta beste horrenbeste aburu, aurtengoak amaituta, Pelloren ekimena eta ausardia zinez eskertu eta etorkizun hurbilean berriro elkartzeko gogoz elkar agurtu genuenak. Dena orain eta hemen beharreko irudiaren, informazio jasaren eta estresaren gizarte honetan, eskertzekoa eta txalotzekoa baita ikasturtearen hondarrean, pentsamenduaren eta hitzaren bidez, azken bi urteotan Zumarragan geratzeko eta garatzeko egin zaigun proposamen ausarta.

Bukatu aurretik, lerrook probestu nahi nituzke, Zumarragan egin bezala, Goierriko gainerako herri eta udalak buru-bihotzen ongizaterako gune eta une askeak sortzera animatzeko.

Eta bukatzeko, eskerrik asko, Pello. Bi(k)ain, Pello.

NIK HARRITTUTA BIZI NAHI DET

Irati Haitzulon_2018-7-22

- Ama, ama... nola esaten zon osabak?

- Harriak ez du begirik...

- ... begiak harritzen dira... Baino...

- Bai, txiki, osabak esaten don guztie...

- Amatxo... osabak esaten don guztie ez da egie?

- Ez eta bai.

- Ordun harrik badauzkie begik? 

- Ikusten dezu...

- Nik bai... eta harrik? Ze ikusten due harrik, ama?

- Galdetuko dieu?

- Nik ez dakit harrikin hitz eitten... 

- Baino eak bai zurekin.

- ...

- ...

- Ama! Ama!

- Zer?

- Harrittuta darela! 

- Harrittuta zein?

- Harrik esan die harrittuta darela gure begikin. 

- Itxi begik ordun!

- Itxi zertako, ama?

- Harritzearen xarma ulertzeko...

- Ama...

- Ze...

- Nik harrittuta bizi nahi det...

Eta kontu-kontari egin genuen Orkatzategirainoko (869 m) bidea. Gertu Araotz, han Urkulu eta hemen gu. Eleder hasi da mendi gainak bertsoz janzten. Osabaren laguntzarekin bertso ederra ondu zuen; tontorreko postontzian dago irakurgai: 

Joxe, Irati, Eleder bertsoa uzten, Ekaitz eta Luis (argazkia ateratzen) Orkatzategin_2018-7-22

Araoztik barrena

ordu eta erdi,

begiak harri eta

harriak begi,

beso zabalik egin

diguzu abegi,

Kurtzeberri ta Andarto

aurpegiz aurpegi,

zelaiak orlegi

zaizkigu ageri,

muino ta urtegi,

mitoak alegi,

ikusgarria zara

Orkatzategi.

Luis, Joxe, Ekaitz, Eleder eta Irati,  Orkatzategin_2018-7-22

ITAKA_Patxi Ezkiaga_2018-7-7

Pena... halako mendi irteerarik zurekin partekatu ez izana...

Irungo  Salletarren egoitzan lagun asko elkartu ginen uztailaren 2an Patxi Ezkiagaren jira bueltan goxo-goxo elkarri babes emateko.  Ezin aukera galdu zenbait ezagunekin hitz egin eta Patxiz (Patxirekin finean) irratsaio eder bat egiteko. Uztailaren 7an egin genuen. Ederra izan zen oso. Hitza eta irribarreak izan ziren protagonistak. Zer ederragorik! Felipe Juaristi, Jose Manuel Agirrezabalaga, Amaia Ezkiaga, Zelai Amenabarro, Ibon Gaztañazpi, Ekaitz Goikoetxea mila-mila esker; Patxi eta biok oso eskertuta gauzkazue. 

HOGEITA BATGARREN HILABETEA

Eleder Iruñeko Askatasunaren Plazan_2018-7-25

HOGEITA BATGARREN HILABETEA: OINEN ETA GURPILEN HILABETEA

Ia gurpilak oinpean hartuta. Pausoa eman, pausoa irristatu. Ekilibristaren oreka arrastoak haizeari marraztuz gabiltza, oinak non eskuak hara eramanez. Irribarrea ere oinez dabil, barre algara motorrean eta bizikletan. Banoa, banoa, banoa... nora? Banoa, banoa, banoa... eta amak... nora? Orain ez dakit neure eskuarekin zer egin. Eta ederra da hori. 

Zorionak, pottolo! Osaba Ekaitzek bertso bikaina oparitu dizu: 

Hogeita batgarrena

argazki kamera,

oinez lehen argazkia

dizugu atera,

motor ta txirrinduan

ere bai gainera,

zabiltza Eroskiko

eskaintzen antzera,

ikasi baitituzu

hirurak batera.

Bihotzez, Patxi

Ekaitz, Joan Mari, Patxi, Eleder eta Irati_2017-3-19 Legorretan

Patxi, maitea: 

Ikusten al duzu argazkia? Irribarre horrek urrea balio du. Bati baino gehiagori esan diot gaur goizean oparia izan dela zu ezagutzea. Orduak eta orduak pasako nituzke 2009tik (lehenagotik akaso) idatzi izan dizkidazun mezu eta poema guztiak irakurtzen. Irati, maitea........... Bihotzez, Patxi. Eta tartean muxuak eta besarkadak, eta tartean aitorpenak gizatasunez.  Zenbat aste ditu urteak? Ba... biderkatu bider bost gutxi gorabehera... zenbat da, Patxi? Eta biderkatu hori sentimendu eta emozioz... hori guztia da eman didazuna, eman diguzuna. Bihotzak salto egin izan dit denbora luzez astero-astero-astero-astero zure izenean, "Poematxoa" izenburupean, mezu elektronikoa jaso eta zabaltzerakoan. Itakako entzuleentzat oparia. Ez dut gogoan nik zuri edo zuk niri egin zenidan astero-astero irratiko lehen tarterako olerkia bidaltzeko proposamena. Zure hitzei oihartzun egiten jarraituko dugu, behar hainbat alditan errepikatuko ditugu zure olerki ederrak, gure artean presente egoten jarrai dezazun. "Lore baten izena eskatzen zaidanean, “lilia” ateratzen zait barrutik, udan, Petretxemarako bidean, mazelak betetzen dituen kolore urdin morea gogoan...". Hitzak desagertu arte errepikatu eta errepikatu egingo nuke zure olerkia... Zenbatetan amestu dudan... gau bat, gau bat mesedez, Patxirekin Belaguan... hemendik aurrera ere zurekin amets egiten jarraituko dut. 

Zorrotza eta gozoa, xorrotxa eta goxoa. Izugarri ikasi dut zuregandik, Patxi. Eta eskerrik asko. Ez ditut ahazteko behin Andraizeaz esan zenizkidanak: "beste zenbait gauzen artean bertako kosmobisio "hondradua" atsegin dut nik, bizikizunen isla. Badakizu, Irati, barrutik leitzen ohituta nagoela...". Ez dut ahazteko orduko hartan bidali zenidan poematxoa "opari pertsonal gisa. Barruan aspaldian lotuta egon diren gauza askotxo askatu nahi izan ditut, modu apalean." Ez dut ahazteko orain hilabete batzuk idatzi zenidana: "ni ere askotan oroitzen naiz zurekin. zaindu Eleder, bihotzez, patxi". 

Zu tarteko lagun asko eta oso onak ditut; Maialen, Joan Mari, Manuel, Felix, Amaia... Zu izango zara gure oroitzapen iturri eder eta emankorra. 

Itakak ahotsa jarriko dizu eta Iratik bihotza. 

Plazera izan da. Eskerrik asko. Bihotzez, Irati.